Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Age, inquies, ista parva sunt. Ad eos igitur converte te, quaeso. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto.

Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur. At hoc in eo M. Quid de Platone aut de Democrito loquar. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit. Utilitatis causa amicitia est quaesita.

Exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam. Duo Reges, constructio interrete. Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare? Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Quis est autem dignus nomine hominis, qui unum diem totum velit esse in genere isto voluptatis? Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Quod cum ita sit, perspicuum est omnis rectas res atque laudabilis eo referri, ut cum voluptate vivatur. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Quod cum ita sit, perspicuum est omnis rectas res atque laudabilis eo referri, ut cum voluptate vivatur. Quasi vero aut concedatur in omnibus stultis aeque magna esse vitia, et eadem inbecillitate et inconstantia L. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere.

Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur. Athoc in eo M. Quid de Platone aut de Democrito loquar. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit. Utilitatis causa amicitia est quaesita.

Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse.